W literaturze polskiej znane są badania H. Muszyńskiego nad wpływem stylu kierowania zespołem na kształtowanie się w nim odpowiedniej atmosfery współżycia. Badania swe przeprowadził Muszyński na kolonii letniej w 16 zespołach dziecięcych, z których każdy składał się z około 20 osób. Każdy zespół poddany został przeciętnie trzykrotnie obserwacji kategoryzowanej. Poza tym z wychowawcami poszczególnych zespołów przeprowadzono dokładne wywiady celem ustalenia, „ku jakiemu stylowi skłania się wychowawca”. Muszyński nie ufając zbytnio własnym badaniom (ze względu na niewyczerpujący charakter tych badań), wyciąga z nich wnioski w ścisłym powiązaniu z wynikami innych badań, a zwłaszcza H. H. Andersona i jego współpracowników. Pomimo wielu przeprowadzonych już badań nad atmosferą grupy, w tym także klasy szkolnej należy pamiętać, że zagadnienie to jest nadal problemem otwartym, wymagającym dalszych badań. Niemniej jednak badania te upoważniają do wyróżnienia dwóch podstawowych typów atmosfery w klasie szkolnej, mianowicie zgodnie z terminologią K. Lewina, R. Lippitta i R. K. White’a atmosfery autokratycznej (w tym życzliwej i surowej) i demokratycznej. Atmosfera liberalna wyróżniona przez wspomnianych psychologów jest w pracy nauczyciela prawie niemożliwa.
