Celowość zajęcia się klasą szkolną jako grupą społeczną tłumaczy się także i tym, że na tle całokształtu poczynań szkoły pełni ona osobliwą rolę, której w zasadzie pozbawione są takie ugrupowania szkolne, jak organizacja ideowo-wychowawcza i samorząd. Mianowicie umożliwia ona jak pisze S. Baley „zetknięcie się elementów jednorodnych o zbliżonym wieku życia, stopniu rozwoju umysłowego jako też programie pracy”. Nie ulega oczywiście wątpliwości, że rozpatrywanie klasy szkolnej od strony zachodzących w niej zjawisk i procesów społecznych (grupowych) będzie dopóty niepełne, dopóki nie doczekamy się podobnych rozważań nad całą szkołą i to łącznie z powiązaniem jej ze środowiskiem pozaszkolnym. Przedsięwzięcie takie byłoby jednak chyba przedwczesne, skoro jak dotąd nawet wąskie fragmenty społecznej rzeczywistości szkoły, jakimi są klasy szkolne, nie stały się przedmiotem rzetelnych i rozległych badań naukowych. W każdym razie bliższe zapoznanie się z dynamiką grupową klasy szkolnej nie może być pretekstem do specjalnego uprzywilejowania jej w pracy wychowawczej z uczniami. Troska o nią powinna splatać się z myślą o konieczności nieustannej niemal integracji charakterystycznych dla niej poczynań wychowawczych z całą szkołą i możliwie także ze środowiskiem pozaszkolnym.
