Oprócz wyżej wspomnianych czynników, wpływających na tworzenie się demokratycznej atmosfery klasy szkolnej, mamy ponadto cały szereg innych czynników, jak zgodne współżycie ze sobą grona nauczycielskiego, warunki lokalowe klasy, jej wyposażenie w odpowiedni sprzęt, liczebność klasy, podział jej na grupy równoważne, gotowość przystosowania się uczniów do wymagań szkolnych itp. Czynniki te mogą być niekiedy decydujące w tworzeniu atmosfery demokratycznej w klasie szkolnej. Badania w tym zakresie wykazały, że największy wpływ na atmosferę w klasie szkolnej wywiera w szczególności to wszystko, co dzieje się w jej obrębie. Nie można jednak nie uznać również wpływu szkoły, jej otoczenia, a nawet -środowiska domowego, z jakiego pochodzą uczniowie, na tworzenie się odpowiedniej atmosfery w klasie szkolnej. Pomimo to, główna odpowiedzialność za atmosferę demokratyczną w klasie spoczywa na nauczycielu. Stąd brak takiej atmosfery powinien być przede wszystkim sygnałem dla niego, aby zrewidował stosowane przez siebie metody nauczania wychowania. Postulat tworzenia atmosfery demokratycznej w klasie szkolnej, poczynając od zmiany własnej postawy wobec uczniów, uzasadniają wszystkie niemal dotychczasowe badania w tym zakresie. Toteż postulat ten wydaje się godny poważnego potraktowania w codziennej praktyce życia szkoły. Spoistość klasy szkolnej jest pewnego rodzaju cechą nadrzędną w stosunku do pozostałych możliwych cech dynamiki grupowej. Pozostaje w ścisłym związku ze wszystkimi niemal zjawiskami i procesami grupowymi klasy. Jest ona niejako funkcją tych cech i zjawisk, a zarazem ma w sobie coś autonomicznego, dzięki czemu warunkuje jednocześnie rozwój dynamiki grupowej klasy w innych jej zakresach. Na przykład im silniejsze istnieją w klasie normy grupowe, obowiązujące wszystkich uczniów, tym większa charakteryzuje ją spoistość. Ta z kolei wpływa na akceptację przez poszczególnych uczniów uznawanych i wyłaniających się wciąż to nowych norm w klasie.
