Niejednokrotnie jak wykazały badania K. Lewina i jego współpracowników czyni to w sposób bardziej efektywny. Z wychowawczego punktu widzenia jednak przynoszą one mniejsze korzyści (zwłaszcza w wyższych klasach szkoły podstawowej i we wszystkich klasach szkoły średniej, niż wykonywane przez przywódcę demokratycznego. Przede wszystkim przywódca demokratyczny gwarantuje klasie większe poczucie bezpieczeństwa, czyni współodpowiedzialnym za wykonanie zadań klasowych poszczególnych uczniów, zwiększa atrakcyjność klasy i jej dobre samopoczucie. Dzięki temu stwarza warunki sprzyjające właściwemu rozwojowi społecznemu uczniów, a także ich zdrowiu psychicznemu, ale nie zawsze docenianemu dostatecznie przez pedagogów. Najogólniej zatem można powiedzieć, że przywódcy klasowi są tym bardziej wychowawczo przydatni na terenie klasy im w wyższym stopniu reprezentują cechy przysługujące uczniom demokratom. Autokratyczny typ przewodzenia, niekiedy wprawdzie uzasadniony zwłaszcza w młodszych klasach szkoły podstawowej, powoduje często nowe trudności wychowawcze, jeśli nie ewoluuje w kierunku wyraźnie demokratycznego kierowania klasą.
