Zasygnalizowane wyżej główne zadanie młodzieżowych organizacji ideowo-wychowawczych jest całkowicie zbieżne z wychowawczym programem szkoły. Nie ulega jednak wątpliwości, że szkoła z udziałem nawet najlepiej zorganizowanego systemu lekcyjnego i życia samorządowego nie jest w stanie w pełni zrealizować podstawowych założeń swego programu w zakresie wychowania, jeśli nie skorzysta także z pomocy organizacji ideowo-wychowawczych. Tak więc, również i z tego powodu rozwiązywanie problemów wychowawczych wyłącznie w obrębie klasy szkolnej czy też w samorządnych zespołach między- klasowych, takich jak koła zainteresowań lub inne agendy samorządowe wydaje się niepełne i niedostatecznie skuteczne. Wychowance szkolne pozbawione bezpośredniego sprzężenia z działalnością organizacji ideowo-wychowawczych niedomaga zwłaszcza w zakresie kształtowania postaw ideowo-politycznych i filozoficzno-świato- poglądowych. Wprawdzie również i te postawy są świadomie i celowo kształtowane przez nauczycieli w toku codziennej ich pracy dydaktyczno-wychowawczej. Niemniej jednak rozwój tych postaw wymaga dopełnienia w postaci przedyskutowania i głębszego przeżycia problematyki ideowo-społecznej w warunkach, w których uczniowie odczuwaliby silną potrzebę omawiania takiej problematyki i byli związani ze sobą świadomością wspólnych norm, wartości, ideałów. Warunki takie stwarza każda dobrze funkcjonująca w szkole organizacja ideowo-wychowawcza.
