Nie ulega wątpliwości także, że istotnie ważne zadanie w procesie integracji poczynań wychowawczych klasy szkolnej, szkoły i środowiska przypada w udziale dyrektorowi szkoły, organizacji partyjnej i związkowej, komitetowi rodzicielskiemu i opiekuńczemu. Niemałe w tym znaczenie ma również planowanie pracy wychowawczej, uwzględniające tam, gdzie to możliwe dokładnie sprecyzowane zadania i środki ich realizacji, jak również termin ich wykonania. Należy jednak wystrzegać się zbyt uszczegółowionych planów wychowawczych, uniemożliwiających ich korygowanie i wzbogacanie w codziennej praktyce szkolnej. Plan taki ma być narzędziem twórczej pracy uczniów, a nie bezkrytycznego urzeczywistniania go nawet wtedy, gdy nie towarzyszy temu głębsze poczucie sensu i użyteczności społecznej ze strony uczniów. W przypadku takim nawet najbardziej starannie przygotowany plan może zamiast jednoczyć wyraźnie dezintegrować życie społeczne szkoły. Doceniając konieczność integracji poczynań wychowawczych klasy szkolnej, szkoły i środowiska nie sposób, oczywiście, zaniedbywać pracy wychowawczej z poszczególnymi ogniwami życia szkolnego. Wszelka integracja bowiem o czym już wyżej wspomniano możliwa jest tylko wtedy, gdy rzeczywiście jest co integrować, tj. gdy istniejąca w szkole organizacja ideowo-wychowawcza i samorząd, jak również poszczególne klasy szkolne przedstawiają dostatecznie zwarte i jednolite w swych dążeniach grupy społeczne. Oczywiście tym większa będzie przysługiwać im wartość wychowawcza, im wcześniej będą poddane procesom integracyjnym. Niemniej jednak trudno byłoby wyobrazić sobie szkołę jako prężny organizm społeczny bez obecności na jej terenie np. klas szkolnych, które nie pełniłyby jednocześnie funkcji grup społecznych.
