Podobnie jak w każdej niemal grupie tak samo w klasie szkolnej znajdują się jednostki wywierające duży wpływ na pozostałych członków. Są to przeważnie osoby pełniące określone role przywódcze. Osobom tym niekoniecznie musi przysługiwać jakaś wysoka pozycja w formalnej strukturze klasy. Przywódcami takimi nie zawsze są więc uczniowie, sprawujący np. funkcję gospodarza klasy lub zajmujący wysokie stanowisko w aktywie samorządu klasowego lub szkolnego. Najczęściej są nimi uczniowie, cieszący się w klasie najwyższym uznaniem na których zgodnie z przeświadczeniem ich kolegów i koleżanek można polegać, zwłaszcza zaś w nieformalnym nurcie życia klasy. Aby lepiej uświadomić sobie różnice, jakie zachodzą między władzą przywódcy i władzą zwierzchnika, warto wymienić najogólniejsze cechy zwierzchnictwa w ujęciu C.A. Gibb. Charakteryzuje ona zwierzchnictwo w sposób następujący: zwierzchnictwo jest wyrazem formalnie spełnianej władzy, pozbawionej spontanicznego uznania dla niej ze strony poszczególnych członków grupy, cele grupowe w warunkach zwierzchnictwa są dyktowane i narzucone przez kierownika grupy, zgodnie z jego osobistymi interesami ; członkowie grupy są pozbawieni współudziału w ustalaniu celów grupowych, uczestnicy grupy, kierowanej przez zwierzchnika, pozbawieni są pozytywnej motywacji wykonywania działań służących realizacji czysto formalnych celów, brak głębszych więzi emocjonalnych między zwierzchnikiem a jego podwładnymi; dąży on bowiem do utrzymania możliwie dużego dystansu z grupą, widząc w tym skuteczny środek jej bezwzględnego podporządkowania sobie.
