Każda struktura społeczna klasy szkolnej, będąca układem określonych pozycji, jakie zajmują w niej poszczególni uczniowie, jest jednocześnie wyrazem panujących wśród nich stosunków interpersonalnych (międzyosobowych), nazywanych również stosunkami społecznymi lub międzyludzkimi. I rzeczywiście jest ona układem takich stosunków, bowiem uczniowie zajmując określone pozycje w klasie, nie pozostają wobec siebie bezczynni i bierni. Przeciwnie znajdują się w stanie ciągłego wywierania wpływu na innych i podlegają takim wpływom ze strony klasy. Oddziaływują na siebie przez nawiązywanie bezpośrednich kontaktów, wykonywanie zadań, współdziałanie i współpracę, a także przez prowadzenie wspólnych sporów, konfliktów, wzajemnej rywalizacji itp. Oddziaływają tak używając terminologii psychologicznej i socjologicznej w ramach pełnienia tzw. ról społecznych. Role takie wyznaczają zachowanie się uczniów, wynikające z zajmowania przez nich określonych pozycji w klasie. W ten sposób uprawomocniają oni niejako zajmowane przez siebie pozycje. Nic więc dziwnego, że pozycje jakie oni zajmują, są nieodłącznie związane z pełnieniem przez nich określonych ról społecznych. Niespełnianie ich jest równoznaczne z utratą zajmowanych pozycji. Tak więc tam gdzie uczniowie zajmują takie pozycje, oddziaływują na siebie zwłaszcza dzięki pełnionym rolom społecznym. To one właśnie określają stosunki interpersonalne, stanowiące podstawowy element struktury społecznej w klasie szkolnej.
Zasygnalizowane wyżej stosunki interpersonalne są możliwie trwałymi i unormowanymi wzajemnymi oddziaływaniami na siebie co najmniej dwóch uczniów. Są one regulowane (normowane) w dużej części przez omówione wyżej normy grupowe.
