Każdy z nich zajmuje inną pozycję i inną spełnia w niej rolę. Są np. tacy wśród nich, którym klasa chętnie powierza zadanie reprezentowania jej wobec nauczycieli lub dyrektora szkoły. Zadaniem tym jest swoista pertraktacja z władzami szkolnymi. Może mieć ona na celu wyrażenie życzeń klasy lub jej samoobronę przed zarzutami mniej lub bardziej uzasadnionymi. Istnieją także wśród nich tacy, którzy rozstrzygają z reguły sporne kwestie klasy, nadają określony kierunek działaniom uczniów w nieformalnym nurcie życia klasy, mają decydujący głos w planowaniu wspólnych wysiłków lub dokonywaniu podziału zadań. Wreszcie są i tacy, którzy z uwagi na swe szczególne zdolności i umiejętności kierują pewnym konkretnym wycinkowym działaniem klasy, np. organizują wieczorki, wycieczki, przeprowadzają gry i zabawy, redagują gazetki, urządzają konkursy, prowadzą kronikę klasy, zajmują się działalnością społeczną. W tym ostatnim przypadku przywódcami są oczywiście tylko wtedy, gdy pełniąc swe zadanie pociągają za sobą innych uczniów, pobudzając ich do działań i odpowiednio je ukierunkowując. Do rzadkości należy przypadek w którym przywódcza władza w klasie należy tylko do jednego ucznia. W takim przypadku pełni on najczęściej jedynie funkcję formalnego przywódcy, który nosi w sobie wszystkie niemal cechy zwierzchnika. „Przywódcą” takim jest najczęściej uczeń mianowany przez nauczyciela na stanowisko przewodniczącego „samorządu klasowego” lub pełniącego funkcję „starosty” czy „wójta” klasy. Niekiedy może być nim także uczeń, który obdarzony kiedyś zaufaniem klasy, szybko je nadużył, stając się przysłowiowym „dyktatorem” klasy.
