Wybór wartości wyższej, czasami ogromnie trudny, związany z wzmożonym napięciem emocjonalnym i ciężkimi przeżyciami, prowadzi w efekcie do skierowania powstałej energii na własny rozwój. Przynosi to w następstwie poczucie zadowolenia i radości, gdyż potrzeba samorealizacji, czyli rozwoju wrodzonych możliwości, ujawnia się u wszystkich ludzi, jeżeli nie została zupełnie stłumiona w dzieciństwie.
Przykre uczucia frustracyjne związane z zablokowaniem jakiegoś dążenia i przeżywaniem konfliktu, jeżeli odczuwane są jako skutek narzuconej nam z zewnątrz sytuacji, prowadzą do mechanizmów obronnych, polegających na jakimś zakłamaniu samego siebie i zatrzymaniu rozwoju. Jeżeli nastawimy się na uniknięcie tych przykrych przeżyć, uciekamy się na przykład do racjonalizacji, czyli takiego tłumaczenia przed sobą swojego postępowania, aby wydało się nam słuszne. Jednak konflikt nie rozwiązany świadomie do końca ciąży w podświadomości i usztywnia osobowość. Jeżeli natomiast frustrację przeżyjemy świadomie jako okazję do rozwoju, burzy ona dotychczasowy spokój i stagnację, zmusza do wyboru i po okresie trudnej walki wewnętrznej pozwala na powtórną integrację osobowości, ale na wyższym poziomie. Adler powiedział: «Nie to jest najważniejsze, co nas spotyka, ale jak na to reagujemy».
W niektórych sytuacjach życiowych wybór życia dziecka jest niewątpliwie trudny, ale wartości, które tu wchodzą w grę, są nieporównywalne. Tylko wybór wartości wyższych rozwija człowieka, pozwala na podniesienie się na wyższy poziom, z którego poprzednia walka oceniana jest już w innej perspektywie.
