Następnie utworzył kilka grup trzyosobowych, złożonych z dzieci, które nie przejawiały cech przywódczych. W grupach tych wytworzono z czasem podczas swobodnych zabaw kilka norm grupowych dotyczących podziału zabawek, sposobu ich używania, rodzaju gier i kolejności korzystania z nich. Wprowadzone do każdej z tych grup dziecko o cechach przywódczych, dostosowało się do obowiązujących tam norm grupowych. Przestrzegało je pomimo że było ono fizycznie silniejsze od poszczególnych członków danej grupy. Wyniki powyższych obserwacji i spostrzeżeń wykazują, że wytworzone w klasie normy grupowe nie tylko wywierają wpływ na zachowania się uczniów, lecz również zabezpieczają klasę przed naciskami z zewnątrz. Dzięki temu wcale nie tak łatwo jest zdezorganizować życie społeczne klasy o prawidłowo ugruntowanych normach grupowych, poprzez wprowadzenie do niej ucznia o wyraźnych cechach niedostosowania szkolnego. Dobrze zdają sobie z tego sprawę niektórzy psychologowie i pedagogowie, którzy upatrują w należycie zorganizowanych grupach wychowawczych lub terapeutycznych skuteczny czynnik resocjalizacji nieletnich i młodocianych.
