Do klasycznych badań nad atmosferą w grupach dziecięcych należą przede wszystkim eksperymentalne badania K. Lewina, R. White’a i R. Lippitta1. Osobami badanymi byli chłopcy 10-letni. Badania odbywały się w pięcioosobowych grupach członków klubu młodzieżowego, z którymi prowadzono różne zajęcia plastyczne. Członkowie poszczególnych grup zbierali się raz w tygodniu na kilka godzin. Najpierw przeprowadzono badania tylko z dwiema grupami. Przeprowadził je w ciągu 3 miesięcy R. Lippitt. W jednej z tych grup zastosował autokratyczny styl pracy ż chłopcami, w drugiej zaś styl demokratyczny. W pierwszym przypadku kierownik grupy nie tolerował żadnego sprzeciwu jej członków, odgórnie wyznaczał im obowiązki, nie zezwalał na dyskusję itp. W przypadku demokratycznego stylu kierownictwa uczniowie mogli sami decydować w swych sprawach, nie narzucono im niczego, kierownik spełniał wśród nich rolę możliwie równorzędnego członka grupy. Kierownikiem dwóch grup była ta sama osoba dorosła. Głównym przedmiotem zastosowanych badań był wpływ wspomnianych stylów pracy na zachowanie się chłopców. Sposób ich zastosowania podlegał drobiazgowej rejestracji przez czterech „obserwatorów”. Ponadto przeprowadzono szczegółowy wywiad z poszczególnymi uczestnikami grupy i ich kierownikami. Eksperyment powyższy powtórzono później w innych badaniach, przeprowadzonych przez R. K. White’a i R. Lippitta. Tym razem uwzględniono cztery grupy, złożone także z 10-letnich chłopców, lecz starannie wyselekcjonowanych spośród większej liczby uczniów (z dwóch klas). Selekcji dokonano za pomocą specjalnych badań. Dzięki temu członkowie dobranych grup nie różnili się w zasadzie pod względem wieku, uzdolnień, niektórych cech osobowości i pochodzenia społecznego. Kierownikiem poszczególnej grupy była niemal każda z czterech osób dorosłych. Stosowała ona w poszczególnej grupie różny styl kierowania. Oprócz demokratycznego i autokratycznego stylu pracy z chłopcami wprowadzono liberalny styl kierownictwa („laissez-faire”), polegający na niewtrącaniu się do zajęć chłopców. W ciągu około 5 miesięcy każda grupa miała kolejno trzech kierowników o różnej „orientacji rządzenia”. Podczas obecnych badań obserwatorzy notowali swe spostrzeżenia z ukrycia.
