Każdy człowiek odczuwa różnorakie potrzeby, wśród nich zdarzają się dość błahe, bywają nawet tylko pozorne. Są jednak potrzeby, bez których zaspokojenia człowiek nie może żyć i rozwijać się. W psychologii istnieje wiele teorii potrzeb i wiele ich podziałów. Spośród nich szczególnie interesująca wydaje się koncepcja amerykańskiego psychologa Abrahama Maslowa. Uważa on, że potrzeby układają się w pewną strukturę hierarchiczną, w której przynajmniej częściowe zaspokojenie potrzeby niższego rzędu warunkuje wystąpienie potrzeby wyższej. Nie chodzi tu kolejność chronologiczną [w tym sensie, żeby jedne występowały na przykład w pierwszym roku życia, inne w drugim], ale o uwarunkowanie jednych drugimi. Wyróżnione przez niego grupy potrzeb to potrzeby fizjologiczne, bezpieczeństwa, miłości i przynależności, szacunku oraz samorealizacji. Występują one jednocześnie, ale zależą od siebie w ten sposób, że przynajmniej częściowe zaspokojenie jednych potrzeb umożliwia zaistnienie innych. Potrzeby fizjologiczne w tym sensie warunkują wszystkie pozostałe: na przykład dziecko zagłodzone umrze i o żadnych potrzebach już nie będzie mowy. Zaspokojenie ich, przynajmniej w stopniu umożliwiającym życie, ujawnia następne potrzeby: bezpieczeństwa, miłości i szacunku. Zaspokojenie tych potrzeb psychicznych umożliwia rozwój przez ujawnienie potrzeby samorealizacji, twórczości, obdarzania.
