W grupie rodzinnej nie tylko zmniejszenie lub zwiększenie liczby jej członków zmienia sytuację pozostałych. Także jakiekolwiek przeobrażenie się każdego z członków rodziny ma wpływ na innych, na przykład usamodzielnienie się najstarszego dziecka nie tylko zmienia jego położenie, ale także sytuację rodziców i rodzeństwa. W rodzinie także relacje, czyli stosunki między każdymi dwoma osobami wpływają na innych. Na przykład miłość między rodzicami ma znaczenie dla dzieci, wyróżnianie przez matkę jednego z dzieci wpływa na samopoczucie pozostałych itd. Oddziaływanie wzajemnych więzów ma w rodzinie wyjątkową siłę, jednak i w innych grupach można wskazać na znaczenie zmiany dotyczącej pozornie tylko jednego z jej członków – dla innych; na przykład spadek formy jednego z zawodników drużyny sportowej ma znaczenie dla pozostałych. To, co w sposób zasadniczy odróżnia rodzinę od innych małych grup, to jej cel. Oczywiście każda grupa ludzka związana jest jakimś celem, obejmującym jeden z licznych aspektów życia. Człowiek może należeć do wielu grup równocześnie, zależnie od ich celu, na przykład w jednym zespole pracować, w innym uprawiać sport, w jeszcze innym uczyć się czy chodzić na zabawy. Rodziny nie można scharakteryzować przez żaden z tych celów szczegółowych. Tylko określenie ogólne odpowiada prawdzie: rodzinę łączy wspólne życie. Jeżeli któryś z członków rodziny chce ją traktować jako miejsce zaspokojenia tylko jednej grupy potrzeb, na przykład jedzenia, budzi to protest pozostałych: «Nie jesteś w hotelu». Rodzina jest wtedy rodziną prawdziwą, gdy łączą ją bezpośrednie ścisłe więzy i całość życia. Charaker tych więzów, ich jakość, decyduje o jakości rodziny. Fakt, że rodzinę łączy wspólne życie, nie oznacza, że członkowie rodziny muszą bez przerwy przebywać ze sobą. Z domu wychodzi się do pracy, do szkoły, do kina itd., ale wszystkie sprawy, przeżywane poza domem, mają dla rodziny znaczenie.
